Είναι ένα καταπληκτικό εργαλείο στα χέρια του επαγγελματία για βιωματική δουλειά, που ξεπερνά τη λογική και συνομιλεί με το συναίσθημα.
Η φωτογραφία είναι αναμφισβήτητα η γλώσσα της εποχής μας. Μια γλώσσα πάντα διαθέσιμη πλέον σε όλους, οποιαδήποτε στιγμή μέσω των κινητών μας. Αυτή ακριβώς η εξοικείωση κάνει τη Φωτοθεραπεία ως μέθοδο και εργαλείο στο Coaching και τη θεραπεία πολύ δημοφιλή και φιλική, λιγότερο άβολη ή εκφοβιστική για τον πελάτη. Είναι ένα καταπληκτικό εργαλείο στα χέρια του επαγγελματία για βιωματική δουλειά, που ξεπερνά τη λογική και συνομιλεί με το συναίσθημα.
Η φωτογραφία δεν είναι μόνο συλλογή πληροφοριών σε εικόνες, αλλά ταυτόχρονα καταγραφή της οπτικής του φωτογράφου. Η φωτογραφία είναι πράγματι μια επιλογή, μια γλώσσα, είναι μέσο επικοινωνίας, έκφρασης συναισθημάτων, διαθέσεων και σκέψεων. Κυρίως όμως η αξία βρίσκεται σε ότι η εικόνα αυτή προκαλεί στο νου και στη καρδιά του θεατή, παρά στα οπτικά δεδομένα, στο τι αντικειμενικά απεικονίζει. Στην ουσία ο κάθε ένας με την προσωπική του ματιά δημιουργεί τη σημασία που αποδίδει στη φωτογραφία και αποκτά συνεχώς νέες έννοιες όσο περισσότερο την εξερευνά. Έτσι η σημασία και το συναισθηματικό νόημα που της αποδίδεται εξαρτάται αποκλειστικά από τα μάτια που την κοιτούν. Εάν δείξουμε την ίδια φωτογραφία σε δέκα διαφορετικούς ανθρώπους θα μας πουν δέκα διαφορετικές ιστορίες.
Η κάθε φωτογραφία κουβαλά ένα αμέτρητο δυναμικό όχι μόνο ως εργαλείο για να διευκολύνει και να λειτουργήσει υποστηρικτικά στην επικοινωνία, όταν συναισθήματα ή εμπειρίες είναι δύσκολο να εκφραστούν με λέξεις, αλλά και ως μέσο ικανό να εκφράσει μεταφορικά σκέψεις και συναισθήματά, καθώς επίσης και ως εργαλείο αυτοανακάλυψης, αυτοεξερεύνησης, χρήσιμο για τη βελτίωση της αυτογνωσίας και της αυτεπίγνωσης.
H σημασία και το συναισθηματικό νόημα που αποδίδεται σε μία φωτογραφί εξαρτάται αποκλειστικά από τα μάτια που την κοιτούν.
Τι είναι η φωτοθεραπεία
Το 1975, η Judy Weiser, ψυχολόγος και θεραπεύτρια μέσω της τέχνης, έγραψε το πρώτο άρθρο στο οποίο χρησιμοποίησε τον όρο «Φωτοθεραπεία», δηλ. τη χρήση της φωτογραφίας στη θεραπεία ως εργαλείο για να ευνοήσει την αφήγηση του εαυτού του και της ιστορίας του ασθενούς.
Η Φωτοθεραπεία αποτελεί μια διαδραστική μέθοδο συμβουλευτικής που χρησιμοποιεί την αλληλεπίδραση με προσωπικές ή οικογενειακές φωτογραφίες. Φωτογραφίες που τραβήχτηκαν από τον ίδιο τον ασθενή/πελάτη ή από άλλους αλλά και ανεξάρτητες φωτογραφίες που παρέχει ο θεραπευτής ή ο coach.
Η φωτογραφία επιτρέπει στον άνθρωπο να έρθει σε επαφή με τον κόσμο του και τον εαυτό του με έναν εντελώς νέο τρόπο. Όταν κοιτάζουμε μια εικόνα που μας ανήκει, προσπαθούμε να συνδέσουμε την εικόνα με την εμπειρία κι έχει την καταλυτική δύναμη να ανακινεί συναισθήματα και να δημιουργεί προβολές εννοιών που δύσκολα θα αναγνωρίζαμε και θα εκφράζαμε με λέξεις.
Κοιτάζοντας και ξανακοιτάζοντας τις φωτογραφίες, κοιτάζοντας τον εαυτό μας, κοιτάζοντας τους ανθρώπους που είναι παρόντες στη ζωή μας και αυτούς που δεν είναι, μας ανοίγει ένα παράθυρο σε έναν «άλλο» κόσμο που αποτελείται από αναπαραστάσεις, συναισθήματα και ζωντανές εμπειρίες που συχνά δεν υπάρχουν στις εικόνες που βλέπουμε.
Το να κοιτάμε και να επεξεργαζόμαστε φωτογραφίες μας επιτρέπει να ξαναδούμε τον εαυτό μας και να βιώσουμε τις αναμνήσεις και τα συναισθήματα που μας προκαλεί η εικόνα. Η φωτογραφική εικόνα αποτελεί ένα ερέθισμα που δίνει έναυσμα για να ξεκινήσει μια φυσική εσωτερική συνομιλία. Ανοίγεται ένα παράθυρο στο ασυνείδητο, προκειμένου να βρεθούν λόγια, για να ξεκινήσει μια διαδρομή, ένα ταξίδι που δεν περιορίζεται μόνο στην απλή παρατήρηση της εικόνας.
Η δύναμη του εργαλείου κρύβεται στη μαγική ικανότητά του να σταματάει τοn χρόνο και να επιτρέπει να ασχοληθούμε με τα συναισθήματα, τις αναμνήσεις, τους συνειρμούς και τις σκέψεις που η κάθε φωτογραφία ξυπνά.
Σε μια φωτογραφία μπορεί να ξαναζήσουμε το παρελθόν, να αναστοχαστούμε στο παρόν, να φανταστούμε το μέλλον. Αν καθοδηγηθούμε σωστά από έναν έμπειρο επαγγελματία θα ανακαλύψουμε το προσωπικό μας σύστημα αξιών, τα κριτήρια και προσδοκίες μας ως προς τον εαυτό μας και τους άλλους, τις περιοριστικές μας αντιλήψεις και τα μοτίβα σκέψης και συμπεριφοράς μας αλλά και τα όνειρα, τους στόχους και τις ελπίδες μας. Εντυπωσιακό δεν είναι;